How's life Holland?
Door: Jordi
Blijf op de hoogte en volg Jordi
02 Februari 2009 | Zuid-Afrika, Kaapstad
First of all, leuk om jullie berichtjes te lezen. Schroom dan ook niet er mee door te gaan!
Voor het eerst een dag gehad waarop het minder weer was, bijna de hele dag bewolkt, en af en toe een licht buitje. Iedereen loopt meteen in een lange broek en een jas, de mietjes. :P Ik tuf gewoon in korte broek en slippers door de stad. Op het eind van de dag komt de zon weer door, het is dan ook heel zeldzaam dat zulke dagen zich in de zomer voordoen.
Als ik op m’n stage ben hoor ik van de eigenaar dat mijn Nederlandse collega stagiair die nacht een stuk minder geslapen heeft dan ik, terwijl ze op haar kamer zat hoorde ze gestommel, bleken er een aantal indringers in haar huis te zijn. Gelukkig zat haar kamerdeur op slot, waarop ze in de badkamer is gaan zitten, die ze ook op slot heeft gedaan. Politie gebeld en wachten. Naast een creditcard van een huisgenoot hebben de boeven sleutels meegenomen, dus de rest van de nacht hebben zij en haar huisgenoten geen oog dichtgedaan. Welkom in het veilige westerse Kaapstad. ;)
We zijn met echt een hele tros Nederlanders, allemaal uit de Lodge, naar Hemisphere gegaan, de eerder genoemde hippe club in het centrum van Kaapstad. Het enige bijzondere van de club is dat hij op de 22e verdieping is. Voor een miljoenenstad is er opvallend weinig hoogbouw, dus het uitzicht is best aardig.
De volgende dag uitbrakken op het strand, weer zo’n idylisch bountystekkie. Normaliter is de plaats waar we heen gaan de surfplace to be, maar er staat die dag niet zo heel veel wind. Hè, wat rot. De volgende keer wil ik surfen, dan mag het weer hard waaien.
Samen met een m’n huisgenoot Frank had ik het plan opgevat om naar Cape Point te rijden, het meest zuid-westelijke punt van Zuid-Afrika en daarbij dus van Afrika. Een derde huisgenoot wilde graag mee, dus met z’n drieeën op weg. We mochten een auto lenen van een andere huisgenoot. Ondertussen is links rijden geen enkel probleem meer. Helaas waren er wat wegwerkzaamheden, waardoor onze toch langer duurde dan gepland. Zigzaggend tussen de bavianen door, (weer eens wat anders dan een ordinaire eend) is het echt een schitterende weg om te rijden, met aan je rechterkant een massieve rotswand en aan je linkerkant een azuurblauwe zee en strakblauwe lucht.
Toen we voor het Cape Point National Park stonden besloten we niet verder te gaan, omdat we dan in tijdnood zouden komen, het was minstens nog een half uur rijden. Gelukkig hadden we nog een plan B, namelijk pinguins spotten in Simonstown. De bordjes met ‘pinguins’ waren niet te missen, dus vol goede moed slenterden we over het strand. Geen pinguins. Na een half uur lekker met de blote voetjes door het zand en de zee gelopen – op zich ook geen straf – geen pinguins. We hadden afgesproken rond 3 uur thuis te zijn, dus we moesten onderhand weer richting huis. Zagen we op de valreep allemaal bordjes richting de pinguins. Dus snel nog even kijken en ja hoor, massa’s pinguins. Geen idee of u als zeer gewaardeerde lezer de film ‘Happy Feet’ kent, maar ik kan u vertellen, deze film is niet representatief voor de pinguins die wij gezien hebben. Wat een suffe beesten. En ze stinken. Behoorlijk. Je kan het op de foto’s niet zien, maar het enige wat ze deden was staan. Maargoed, ik heb homemade pinguinplaatjes.
Thuisgekomen hebben enkele dames van mijn huis een aantal heerlijke salades gemaakt, we gaan naar Kirstenbosch, een groot park waar altijd concerten zijn op zondagmiddag. Het concert is al uitverkocht, maar we zoeken gewoon een stuk gras uit waar we heerlijk kunnen liggen en de muziek goed kunnen horen. Het park is tevens een botanisch tuin met allerlei zeldzame bloemetjes en plantjes, maar mijn interesse ging meer uit naar het zachte groene gras. Een paar uur heerlijk gelegen, beetje lezen, ouwehoeren, kortom, de dingen die het leven leuk maken. Het is wederom een graadje of 28, dus goed uit te houden.
Op de terugweg moeten we plotseling op de rem, omdat de auto voor ons opeens rechtsaf wil slaan. Wij remmen op tijd, de auto achter ons ook, maar de auto daarachter is wat minder snel, waarschijnlijk omdat hij net van rijstrook wisselde en over zijn schouder keek. Gelukkig alleen wat lichte blikschade, en wij rijden dan ook gewoon verder. Toch een originele afsluiting van wederom een heerlijke week ;)
Ik heb trouwens mijn eerste ontvreemding meegemaakt, of eigenlijk de tweede. De eerste was 2 weken geleden, een meisje had haar auto 1 dag, en die is meteen diezelfde avond gejat voor een joyride. Gelukkig is deze de volgende dag gewoon teruggevonden.
De meeste recente gebeurde op de golfbaan, waar enkele mensen van mijn huis een balletje waren gaan slaan. Een aantal spullen lagen in hun golfkarretje, en een of ander vaag figuur hing al een tijdje om hen heen. Ergens op de laatste hole, helemaal achteraan, deed hij opeens een greep een ging er vandoor. Een van de jongens ging er nog achteraan, maar hield uiteindelijk in, verstandig genoeg. Je weet nooit waar je mee geconfronteerd kan worden. De schade: 2 camera’s en een horloge.
Op zich niet onoverkomelijk, maar het is toch geen prettig idee dat dergelijke dingen ècht overal kunnen gebeuren.
Mijn stage blijft interessant, al is het nu niet echt een doorsnee stage. Om enkele dingen aan te halen, als ik wil bijpraten over mijn ideeën of dingen wil vragen aan de eigenaar, stap ik meestal bij hem in de auto op een van zijn ontelbare ritjes per dag. Dat is namelijk de enige gelegenheid waarop we even rustig met elkaar kunnen praten. Verder blijf ik het leuk vinden om variaties te verzinnen op de lijstjes, mijn creatieve ik leeft hier helemaal op. Leuk weetje, als je hier een rijke paps en mams hebt, (het blanke gedeelte van Kaapstad dus) word je kunstenaar. Zo ook de beide vrouwen van de twee eigenaren van mijn stagebedrijf.
Nu ik het bedrijf beter begin te leren kennen kan ik ook echt met mijn opdracht uit de voeten. Begin februari is er een grote beurs in Duitsland, waar Luna ook naar toe zal gaan. Naar verwachting gaan we (!) dan ook flinke orders binnenkrijgen uit verschillende europese landen, naast de contacten die er nu al zijn in Nederland, Duitsland, Engeland. Wordt vervolgd..
Ps. Braai = BBQ
Voor het eerst een dag gehad waarop het minder weer was, bijna de hele dag bewolkt, en af en toe een licht buitje. Iedereen loopt meteen in een lange broek en een jas, de mietjes. :P Ik tuf gewoon in korte broek en slippers door de stad. Op het eind van de dag komt de zon weer door, het is dan ook heel zeldzaam dat zulke dagen zich in de zomer voordoen.
Als ik op m’n stage ben hoor ik van de eigenaar dat mijn Nederlandse collega stagiair die nacht een stuk minder geslapen heeft dan ik, terwijl ze op haar kamer zat hoorde ze gestommel, bleken er een aantal indringers in haar huis te zijn. Gelukkig zat haar kamerdeur op slot, waarop ze in de badkamer is gaan zitten, die ze ook op slot heeft gedaan. Politie gebeld en wachten. Naast een creditcard van een huisgenoot hebben de boeven sleutels meegenomen, dus de rest van de nacht hebben zij en haar huisgenoten geen oog dichtgedaan. Welkom in het veilige westerse Kaapstad. ;)
We zijn met echt een hele tros Nederlanders, allemaal uit de Lodge, naar Hemisphere gegaan, de eerder genoemde hippe club in het centrum van Kaapstad. Het enige bijzondere van de club is dat hij op de 22e verdieping is. Voor een miljoenenstad is er opvallend weinig hoogbouw, dus het uitzicht is best aardig.
De volgende dag uitbrakken op het strand, weer zo’n idylisch bountystekkie. Normaliter is de plaats waar we heen gaan de surfplace to be, maar er staat die dag niet zo heel veel wind. Hè, wat rot. De volgende keer wil ik surfen, dan mag het weer hard waaien.
Samen met een m’n huisgenoot Frank had ik het plan opgevat om naar Cape Point te rijden, het meest zuid-westelijke punt van Zuid-Afrika en daarbij dus van Afrika. Een derde huisgenoot wilde graag mee, dus met z’n drieeën op weg. We mochten een auto lenen van een andere huisgenoot. Ondertussen is links rijden geen enkel probleem meer. Helaas waren er wat wegwerkzaamheden, waardoor onze toch langer duurde dan gepland. Zigzaggend tussen de bavianen door, (weer eens wat anders dan een ordinaire eend) is het echt een schitterende weg om te rijden, met aan je rechterkant een massieve rotswand en aan je linkerkant een azuurblauwe zee en strakblauwe lucht.
Toen we voor het Cape Point National Park stonden besloten we niet verder te gaan, omdat we dan in tijdnood zouden komen, het was minstens nog een half uur rijden. Gelukkig hadden we nog een plan B, namelijk pinguins spotten in Simonstown. De bordjes met ‘pinguins’ waren niet te missen, dus vol goede moed slenterden we over het strand. Geen pinguins. Na een half uur lekker met de blote voetjes door het zand en de zee gelopen – op zich ook geen straf – geen pinguins. We hadden afgesproken rond 3 uur thuis te zijn, dus we moesten onderhand weer richting huis. Zagen we op de valreep allemaal bordjes richting de pinguins. Dus snel nog even kijken en ja hoor, massa’s pinguins. Geen idee of u als zeer gewaardeerde lezer de film ‘Happy Feet’ kent, maar ik kan u vertellen, deze film is niet representatief voor de pinguins die wij gezien hebben. Wat een suffe beesten. En ze stinken. Behoorlijk. Je kan het op de foto’s niet zien, maar het enige wat ze deden was staan. Maargoed, ik heb homemade pinguinplaatjes.
Thuisgekomen hebben enkele dames van mijn huis een aantal heerlijke salades gemaakt, we gaan naar Kirstenbosch, een groot park waar altijd concerten zijn op zondagmiddag. Het concert is al uitverkocht, maar we zoeken gewoon een stuk gras uit waar we heerlijk kunnen liggen en de muziek goed kunnen horen. Het park is tevens een botanisch tuin met allerlei zeldzame bloemetjes en plantjes, maar mijn interesse ging meer uit naar het zachte groene gras. Een paar uur heerlijk gelegen, beetje lezen, ouwehoeren, kortom, de dingen die het leven leuk maken. Het is wederom een graadje of 28, dus goed uit te houden.
Op de terugweg moeten we plotseling op de rem, omdat de auto voor ons opeens rechtsaf wil slaan. Wij remmen op tijd, de auto achter ons ook, maar de auto daarachter is wat minder snel, waarschijnlijk omdat hij net van rijstrook wisselde en over zijn schouder keek. Gelukkig alleen wat lichte blikschade, en wij rijden dan ook gewoon verder. Toch een originele afsluiting van wederom een heerlijke week ;)
Ik heb trouwens mijn eerste ontvreemding meegemaakt, of eigenlijk de tweede. De eerste was 2 weken geleden, een meisje had haar auto 1 dag, en die is meteen diezelfde avond gejat voor een joyride. Gelukkig is deze de volgende dag gewoon teruggevonden.
De meeste recente gebeurde op de golfbaan, waar enkele mensen van mijn huis een balletje waren gaan slaan. Een aantal spullen lagen in hun golfkarretje, en een of ander vaag figuur hing al een tijdje om hen heen. Ergens op de laatste hole, helemaal achteraan, deed hij opeens een greep een ging er vandoor. Een van de jongens ging er nog achteraan, maar hield uiteindelijk in, verstandig genoeg. Je weet nooit waar je mee geconfronteerd kan worden. De schade: 2 camera’s en een horloge.
Op zich niet onoverkomelijk, maar het is toch geen prettig idee dat dergelijke dingen ècht overal kunnen gebeuren.
Mijn stage blijft interessant, al is het nu niet echt een doorsnee stage. Om enkele dingen aan te halen, als ik wil bijpraten over mijn ideeën of dingen wil vragen aan de eigenaar, stap ik meestal bij hem in de auto op een van zijn ontelbare ritjes per dag. Dat is namelijk de enige gelegenheid waarop we even rustig met elkaar kunnen praten. Verder blijf ik het leuk vinden om variaties te verzinnen op de lijstjes, mijn creatieve ik leeft hier helemaal op. Leuk weetje, als je hier een rijke paps en mams hebt, (het blanke gedeelte van Kaapstad dus) word je kunstenaar. Zo ook de beide vrouwen van de twee eigenaren van mijn stagebedrijf.
Nu ik het bedrijf beter begin te leren kennen kan ik ook echt met mijn opdracht uit de voeten. Begin februari is er een grote beurs in Duitsland, waar Luna ook naar toe zal gaan. Naar verwachting gaan we (!) dan ook flinke orders binnenkrijgen uit verschillende europese landen, naast de contacten die er nu al zijn in Nederland, Duitsland, Engeland. Wordt vervolgd..
Ps. Braai = BBQ
-
02 Februari 2009 - 16:54
Tim:
Wat een tuig daar man, ben je ineens je auto/camera/horloge kwijt. Maar wel stoer dat je pinquins heb gezien... in Afrika xD. Flauw dat ze niet dansten, maar wat wil je met zo'n hitte. Hier lag er al weer een laagje ijs op de sloten :P
Tot je volgende verhaal! -
02 Februari 2009 - 17:27
Linda :
Volgens mij kom je kilo's zwaarder weer thuis. Geniet er maar van, straks zijn het weer gewoon de aardappels. -
02 Februari 2009 - 17:31
Leon...:
Het blijft wel wennen hoor, al die lappen tekst in jouw typische Jordi-taal met die Jordi-vocabulaire van je ;). De wedstrijd tegen Alphen 8 trouwens (de nr. laatst) is niet doorgegaan dit weekend :(, volgende week herkansing tegen NSV '46 (ook een lagere positie).
x
PS, ik heb je 'Reisprofiel' bekeken, sinds wanneer woon jij in Eembrugge op de Lodijk naast de A1? En woon je daar in Afrika echt in de zee? -
03 Februari 2009 - 13:13
Anita:
Hey Jor!
Volgens mij heb je het super naar je zin daar! Komen der binnenkort al foto's op te staan? K wil die pinguins ook wel is zien;)
Bij mij gaat het ook bijna gebeuren hoor! Heb ook eindelijk een stage op Curacao! Ga werken bij een nieuw restaurantje dat 1 maart open gaat dus dan mag k dat helpen opstarten. Dus over 3,5 week krijg je je berichtjes vanuit Curacao!
Xx
-
04 Februari 2009 - 18:50
Lei:
Ik hoorde dat er al behoorlijk wat verhalen op je site stonden, dus besloot maar eens te gaan lezen. Wist ik veel dat je pagina's aan het vullen was, wat een verhalen! Volgens mij heb je het prima naar je zin daar. Geniet ervan, en pas op voor Vlugge Aapies. XxX -
05 Februari 2009 - 13:48
Gino:
Mooie verhalen wil! keep up the goed werk -
05 Februari 2009 - 17:37
O. Fred:
hoi jordi,
speciaal voor jou ben ik achter de computer gekropen, voor het eerst van mijn leven. ik vind het leuk om je verhalen te lezen. fijn dat je het zo naar je zin hebt! wees voorzichtig doei -
07 Februari 2009 - 14:53
Verjaardag Hellen:
Hoi Jordy,
We zitten hier gezellig, natuurlijk met zijn allen.
Je ouders, Liesbeth, Hellen, Michelle, Marit, Sophie en Monique. Oma is net naar huis met de taxi. Wij wensen je heel veel plezier de komende week, tot de volgende uiteraard.
Dikke kus van ons allemaal.
xxx Liefs tante Monique -
07 Februari 2009 - 15:02
Marit.:
Heey Jordi,
gaat alles goed. ik hoop van wel. ik hoop ook dat je er veel van leert. helen is vandaag jarig en we kijken schaatsen [ nou ik niet maar die oudere mensen wel :D ik heb deze week de cito gedaan ik vond het wel goed gaan, ik ga denk ik wel naar de bona en ik ga TL of HAVO doen. ik kan havo maar dan moet ik door zettem xD.
en dat heb ik niet nou genoeg over mij. hoe is het daar in zuid-afria ?
lucas woont nu naast rob van der geest aan der linker kant wel mooi alleen heel erg oud. sommige kozijne zijn helemaal verouderd of verschimmeld. ze hebben wel een hele groote tuin..
nouu doeggg XXxxx marit en veel plezier. -
08 Februari 2009 - 13:30
Alkmania 7:
ha wil,
hoe is het nou? de voetbal was weer afgelast... we hebben een oefenwedstrijd gespeeld tegen t vierde. 4-0 verloren. Was wel een leuke pot verder. Nu weer kaarten en bier drinken :-D X, stef
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
