Travel around part II

05/04. Swakopmund - Spitzkoppe

Ik word wakker van een wekker en draai me nog een keer om. Spullen inpakkken, ontbijten. En daar is hij weer, de koffie met apfelstrudel. :P Dan worden we weer herenigd met Marilyn die een flinke schoonmaakbeurt heeft gekregen. Onderweg stoppen we bij een aantal kraampjes waar locals mineralen verkopen. De truck kan een hoop hebben, maar een zekere rivierbedding dwingt Thabani toch tot omrijden. We arriveren op onze camping, tent opzetten en lunchen.

We worden omringd door bijzondere rotsformaties en menig plaatje wordt geschoten. Enkele local gidsen nemen ons mee voor een korte tocht, maar we hebben al meer en beter gehad. De enkele muurtekeningen díe er zijn, zijn amper te ontwaren. Iedereen maakt vooral een hoop foto's van elkaar. Ondertussen is het etenstijd, en aangezien we deze avond echt in de bush zitten (geen stromend water, de wc is een longdrop, wat wil zeggen alleen een pot met een bodemloos gat eronder) eten we een traditionele malatijd. 'Het' heet pap en is een soort smakeloze brei, met de hand te dopen in de jus. Vandaag begin ik met het slikken van mijn malariapillen, een dag voor we het daadwerkelijke risicogebied ingaan.

Een aantal mensen gaan naar een dans, maar ik ga met de rest een grot in, waar we overal kaarsen aansteken, een vuurtje aanleggen en wat ouwehoeren. Bakje thee erbij, heerlijk.
Dan mijn grote moment, eindelijk slapen onder de sterren! Ik sleep mijn slaapmat en -zak op een rots en slaap die nacht in een 1001 sterren accomodatie. In eerste instantie is het nog heel licht door de volle maan, maar tussendoor word ik nog een keer wakker en zie alleen maar sterren. Lala Salama (= weltrusten)


06/04. Spitzkoppe - Himba Tribe

Als ik heerlijk uitgerust wakker word geniet ik van het weidse uitzicht. Doezelend heb ik absoluut geen besef van tijd en als ik een kijkje in het kamp neem ben ik vrij laat. Tent opruimen en een boterhammetje wegproppen. Onderweg een koffietje scoren en weer gaan.

Op de camping blijkt dat we minimale voorzieningen hebben, er is wel stromend water aanwezig. Lunchen en even een uurtje voor onszelf. Dan worden we opgehaald door een gids en gaan we naar de Himba Tribe.
De Himba's komen uit meer uit het noorden, maar een kleine groep leeft hier om toeristen kennis te laten maken met hun stam. Als we het dorp binnengaan bekruipt mij (en iedereen) een ongemakkelijk gevoel, het is net een kinderboerderij. Voor we binnen gaan leren we de manier van groeten en een van de vrouwen komt ons heel geforceerd allemaal een hand geven.

Ondanks mijn gene maak ik toch foto's en al gauw voelt het wat minder ongemakkelijk. Er komen wat meer kinderen naar ons toe en haal de voetbal tevoorschijn die ik de vorige dag heb gekocht. Dat vinden ze natuurlijk machtig interessant. Ik speel een tijdje met de kids en maak nog wat meer foto's. Naast met de bal spelen hebben ze nog een geliefd spelletje, tussen 2 toeristen heen en weer slingeren.

Na een tijdje gaan we weer terug naar ons eigen kamp en ik neem een bushshower, waarna ik help met het diner maken. We braaien boerwors en lam, aangevuld met knoflookbrood en een enorme bak pasta.


07/04. Himba Tribe - Etosha

Ik ben de wekker weer voor en we ruimen ons kamp op en ontbijten. Niet al te laat komen we aan bij Etosha National Park. Tijd om beestjes te kijken. Ramen naar beneden, camera's in de aanslag. Koud 5 minuten aan het rijden zien we een tros giraffen, dat beloofd wat! De 1e springbok is een feit en vanaf dat moment blijven ze bijna altijd in beeld. De 3e vermelding is voor de spiesbok, een erg statig dier. Massa's zeebra's en een enkele gnoe later komen we aan bij onze camping, midden in het park.

Tent opzetten, lunchen, en dan hebben we een uurtje of wat voor we weer gaan gamedriven (zoals het dieren spotten heet). Zwembad, kopje koffie, ijsje, het lijkt wel vakantie. De jacht wordt weer geopend en na de inmiddels bekende dieren zien we leeuwen! Het zijn een mannetje en een vrouwtje, maar helaas kunnen we niet al te dicht bij komen. Een handje vogels, jakhalzen en vlak voor de zon onder gaat gaan we nog naar een verborgen hoekje waar zowaar nog 2 leeuwen liggen. Ze liggen wat verborgen in het gras, maar zijn behoorlijk dichtbij. Best grappig om iedereen te zien dringen voor een snapshot.

De terugrit scheurt Thabani aardig door, en de zonsondergang wuift ons gedag. Douchen, dineren en dan gaan we nog een tijdje bij een verlicht meertje zitten, waar een kudde zeebra's komt drinken. Als we naar onze tent gaan moeten we uitkijken niet over de jakhalzen te struikelen, die gewoon door het kamp banjeren.


08/04. Etosha

Om 6 uur gaat het hek open, dus reken maar uit hoe vroeg we er uit gaan. Geen ontbijt, en zogauw het hek open gaat sprinten we ervandoor. Tig spiesbokken, springbokken, wat giraffen, die kennen we nu wel. Het eerste nieuwe dier is een impala.
In een omheind gebied ontbijten we, pannekoeken! En dan rijden we. En rijden. Rijden nog wat. Alle dieren verstoppen zich.

We komen aan in een ander kamp binnen Etosha en zetten onze tent weer op. Zogauw het heetste moment van de dag voorbij is gaan we weer op weg. Alleen een hoop giraffen, een erg teleurstellende rit. Het is erg inspannend de hele tijd rond te kijken en regelmatig zitten mensen met hun ogen dicht.

Als we terug zijn in het kamp eten we en is iedereen het helemaal zat. Een enkeling gaat weer naar de verlichte poel, maar ik ben kapot.


09/04. Etosha - Windhoek

In de ochtend horen we dat mensen die nog even naar de poel zijn gegaan daar een neushoorn hebben gezien. Kut. Wederom een vroege vlucht, en op volle snelheid (zo ver dat mogelijk is) kijken we uit naar dieren. Vette mazzel, er loopt een mannetjesleeuw richting onze truck en passeert op nog geen 10 meter. Ik vond leeuwen altijd maar luie flikkers, maar als hij zijn stem verheft en gratieus langssjokt krijg ik toch begrip voor zijn 'Koning van de jungle' titel.

Even later zien we nog een hele tros leeuwen, al zijn ze wat verder weg. We bezoeken een aantal drinkpoelen en daar zien we alle dieren die we tot nu toe al gezien hebben. Erg mooi om een overzicht te krijgen. Er is ook nog een debuut, Pumba steekt zijn snuit in het water. Giraffen zien drinken is ook een hele gebeurtenis.

Voor 10 uur moeten we het park uit zijn, dus skippen we het ontbijt tot die tijd. Na gevoederd en gedrenkt te zijn gaan we verder voor een lange tocht. Op een enkele stop en de lunch op een parkeerplaats na schiet het redelijk op. Toch is het al donker als we aankomen in de hoofdstad van Namibië, Windhoek. Deze nacht brengen we weer door in een bed!

Ik slaap weer omringd door vrouwen, 5 stuks deze keer. Met de hele groep gaan we eten bij een leuk restaurant, waar het bier met pullen komt. Top! Ik eet die avond ongeveer elk dier dat we tijdens onze Etoshatour gezien hebben, weer eens wat anders dan koe. Gezelligheid kent geen tijd en het is dan ook vrij laat als we eenmaal terug zijn in de hostel.


10/04. Windhoek - Ghanzi

Gelukkig snurkte geen van de meiden en heb ik prima geslapen in het nogal wiebelige stapelbed. Het hostel serveert plastic pannekoeken als ontbijt, weg te spoelen met een bak zwarte thee. Godfree gaat inkopen doen en ik ga gezellig mee. Dat is nog best een avontuur, normaal is hij heel bescheiden en rustig, maar als hij met eten bezig is gaat hij helemaal los.

Met een taxi ga ik terug naar het hostel om de truck te halen en Godfree op te pikken. Vandaag nemen we afscheid van 4 reisgenoten, de 2 Taiwanezen, een Zuid-Koreaan en een Duitse gaan van boord. We krijgen er 2 NL mensen voor terug. Ondertussen is Godfree zelf maar met een hele taxi vol met boodschappen naar het hostel gekomen en we kunnen vertrekken.

Een lunchstop en dan gaan we de grens over; welkom in Botswana! De grensovergang gaat weer vlot, gelukkig geen uitgebreide controles. Vele uren rijden later komen we aan bij onze camping, waar ik van m'n eerste warme douche in dagen geniet. Ik sta tussen 2 duitsers, dus uiteraard geef ik een serenade 'Schade Deutchland, alles ist vorbei' weg, welke wordt beantwoord met 'Ohne Holland gehen wir zum WK.' Die gasten kunnen echt niet zingen.

De spaghetti smaakt weer naar meer en dan wordt er een traditionele dans opgevoerd door bushmen. In eerste instantie vind ik het een vreemde vertoning, 2 mannen die om een groepje zingende vrouwen heenhoppen, maar op een gegeven ogenblik is het toch wel fascinerend wat ze doen. Ze voeren verschillende dansen uit, voor ons klinken ze bijna hetzelfde, maar het zijn allemaal eerbetonen aan bepaalde dieren of bepaalde vieringen.

Als de dans afgelopen is gaan we nog even rond het kampvuur zitten en typerend genoeg bestaat ons gezelschap alleen maar uit Nederlanders. Roos en ik sneeken die avond heel illegaal in een ronde hut met stretchers, in plaats van in onze tent te slapen. Joh wat stout van ons. We slapen in elk geval prima, en niemand ontdekt ons.


11/04. Ghanzi - Maun

Op een of andere manier heeft er zich toch een mug onder de klamboe weten te wurmen, die me definitieff wakker zoemt. We sluipen terug naar ons kamp en doen alsof onze neus bloed (das figuurlijk hè). Het is niet al te moeilijk ongezien binnen te komen, de meeste mensen zijn voor een optionele morningwalk gegaan. We pakken op onze gemak ons tentje in en ontbijten, waarna we nog even rustig kunnen zitten voor iedereen er weer is.

Ondanks alle controles langs de weg hebben we geen oponthoud, erg bijzonder volgens Thabani. Zelfs de post waar de truck normaal wordt gestript laat ons zo door. Vlak voor lunchtijd komen we aan op onze camping, en na de tent op te hebben gezet is dat dan ook precies wat we doen. We krijgen een briefing voor wat we allemaal moeten meenemen de volgende dagen en hebben dan een middag vrij. Ik heb bedacht dat ik toch nog meer dollars nodig ga hebben, dus helaas moet ik mee naar het stadje Maun om dit te regelen.

De wisselkoersen zijn echt belachelijk (400 euro voor 300 US dollar) en uiteindelijk blijk ik niet eens te kunnen pinnen dus het het voelt als een aardig verspilde middag. Nouja, mijn pas is tenminste niet ingeslikt. De rest heeft lekker bij het zwembad gezeten en de bar nader bestudeerd, wat ook wel te merken is. ;) Ik douche (warm!) en we eten soep gevolgd door rijst met groenten en vlees.

Ik besluit dat we deze avond maar eens met zijn allen naar de bar moeten en na veel zeuren, smeken, vriendelijk vragen en sleuren heb ik iedereen zover. Zelfs de Duitsers zijn gezellig en hoe verder de avond vorderd hoe gezellig het wordt.