Still easy going
Door: Jordi
Blijf op de hoogte en volg Jordi
26 Januari 2009 | Zuid-Afrika, Kaapstad
De dagen zijn hard gegaan en ondertussen heb ik er ook een weekje stage op zitten.
Het is zo’n cool bedrijf! Voor mij als (redelijk) geordende en efficiënte student is het een heel avontuur in de chaos die een Zuid-Afrikaanse manier van een bedrijf runnen met zich meebrengt.
Twee broers zijn eigenaar van het bedrijf, Luna Design, dat – voor degene die het in de kroeg gevraagd hebben wat ik ging doen – fotolijstjes produceert uit oud hout. Al is produceren een groot woord in dit geval. Om het proces in een nutshell te visualiseren;
Mensen van de straat, dus meestal behoorlijk gehavend, maar ook behoorlijk kleurrijk, kunnen de hele dag hout komen brengen, dat per meter betaald wordt. Naargelang de kwaliteit hoger is, wat in dit geval inhoud dat als er mooie ‘damaged look’ verflaag op zit, krijg ze tot zo’n 4 Rand (R10 is +/- €0,75 atm, you do the math) per meter.
Het hout wordt in een vrachtwagen geladen, waarna het naar de ‘Farm’ gaat. Hier liggen etterlijke tonnen aan hout, verspreid over een grote lap grond. Echt een speelplaats voor kleine grote jongetjes zoals mezelf, met leuke oude auto(wrakken), bijenkorfen, moestuintje, een zwembad, een huis dat half af is en allemaal oude zooi.
Op de Farm wordt het hout min of meer gesorteerd (stel je er niet te veel van voor), ontdaan van spijkers, schroeven, etc, en tot hapklare brokken gezaagd om verwerkt te worden.
Dan gaan we weer terug naar de ‘Fabriek,’ waar het hout op maat wordt gemaakt, gelijmd, bijgewerkt, gewaxt en waar er glas en foto in worden gepast. Tot slot nog langs de Fumigator, een beschermend laagje dat ervoor zorgt dat de beessie’s er niet meer in kunnen vroeten. Klinkt allemaal erg eenvoudig, doeltreffend en snel, is het vooral niet. De details bewaar ik voor m’n stageverslag, maar het kan allemaal een stukje vlotter. Tot zover mijn stage.
Deze week heel sfeervol van een van de vele zonsondergangen genoten, te weten op Signal Hill. Een bescheiden heuveltje (330m.) die tegen Lion’s Head aanligt. Gewoon met de auto bedwongen, het is ook een beetje vakantie. Wijntje, biertje, salade, brood en heel veel dipmogelijkheden maakten het tot een aangenaam avondje, geen wolkje aan de lucht.. Tot er opeens een mooie wolk tegen de heuvel opklimt en we binnen 10 minuten in een koude, mistige avond staan. Lekker lopen kleumen, aangezien onze taxi pas 1,5 uur later komt om ons te halen en niemand opeens bereik heeft. Als we onze taxi uiteindelijk te pakken krijgen en hij iets eerder komt, zijn we de laatste die naar beneden gaan. Zelfs de mensen die toezicht houden zijn al weg, maar gelukkig mogen we in hun blokhutje wachten.
Al enkele dagen is het de bedoeling dat er mensen naar de Farm gaan, die ongeveer 120km uit Kaapstad ligt, om hout weg te brengen. Om een compleet beeld van het bedrijf te krijgen ga ik ook mee. Dit komt er op neer dat ik met een truck vol met hout m’n debuut maak in het linksrijdende Zuid-Afrika :)
Het rijden gaat me makkelijker af dan gedacht, en als ik op de Farm oa. een oude Landrover tegenkom, besluit ik dat ik nog maar vaker moet rijden. In de betreffende Rover that is. Op de terugweg, andere route, om maar zoveel mogelijk van het geweldige landschap mee te pikken, komen we nog een truck tegen die helemaal in elkaar zit. Het kan niet altijd goed gaan is de duidelijke boodschap. Ik merk ook dat ik een stuk nonchalanter rijd, inhalen waar het maar net kan, je kent het wel.
In het weekend gaan we terug naar the Old Biscuit Mill, de trendy markt waar we vorige week ook geweest zijn. Dit keer met lege maag, omdat de enige bezigheid op de markt eten en drinken lijkt te zijn. We doen lekker decadent mee met de blanke elite van Kaapstad, en gaan aan de champagne. Om 12:00 in de middag.
Daarna nog even de stad in, waar we op ons gemak gaan lunchen. De dag sluiten we om met een relaxe braai, waar we ons wederom rondeten.
Volgende dag gaan we dan ook maar wat bewegen. Met de kabelbaan een enkeltje Table Mountain (1086m.). Na m’n digitale fotorolletje volgeschoten te hebben vanuit ongeveer elke hoek die ik kan bedenken gaan we naar beneden, met de benenwagen welteverstaan. De 2 uur die hiervoor staan stellen we bij naar 1,5 uur, piece of cake ;) Eenmaal weer beneden kijken we weer omhoog. Hoe schitterend en adembenemend het uitzicht ook is vanaf de top, de Table Mountain zien domineren over Kaapstad maakt wat mij betreft toch meer indruk.
De 700 meter dalen blijken toch meer indruk gemaakt te hebben merken we thuisgekomen, met veel moeite slepen we ons naar een restaurantje waar we snel wat naar binnen werken. Thuisgekomen, thee drinken, chillen, slapen.
Nog even een coole anekdote betreft mijn stage, vrijdag stond ik een beetje te proberen met een patroon voor een lijstje. (Binnenkort zal ik kijken of ik wat foto’s kan maken van de lijstjes, weten jullie waar ik over praat.) Eerst kwam er een jongen bij staan om te helpen, toen 2, en binnen de kortste keren stonden we met z’n 6en te puzzelen. Heel bijzonder om zo met z’n alleen te puzzelen en passend te maken.
Vandaag, bijna nog leuker, komt er een van die jongens naar me toe met het idee helemaal uitgedacht en afgewerkt! Hopen dattie verkoopt. :)
Het is zo’n cool bedrijf! Voor mij als (redelijk) geordende en efficiënte student is het een heel avontuur in de chaos die een Zuid-Afrikaanse manier van een bedrijf runnen met zich meebrengt.
Twee broers zijn eigenaar van het bedrijf, Luna Design, dat – voor degene die het in de kroeg gevraagd hebben wat ik ging doen – fotolijstjes produceert uit oud hout. Al is produceren een groot woord in dit geval. Om het proces in een nutshell te visualiseren;
Mensen van de straat, dus meestal behoorlijk gehavend, maar ook behoorlijk kleurrijk, kunnen de hele dag hout komen brengen, dat per meter betaald wordt. Naargelang de kwaliteit hoger is, wat in dit geval inhoud dat als er mooie ‘damaged look’ verflaag op zit, krijg ze tot zo’n 4 Rand (R10 is +/- €0,75 atm, you do the math) per meter.
Het hout wordt in een vrachtwagen geladen, waarna het naar de ‘Farm’ gaat. Hier liggen etterlijke tonnen aan hout, verspreid over een grote lap grond. Echt een speelplaats voor kleine grote jongetjes zoals mezelf, met leuke oude auto(wrakken), bijenkorfen, moestuintje, een zwembad, een huis dat half af is en allemaal oude zooi.
Op de Farm wordt het hout min of meer gesorteerd (stel je er niet te veel van voor), ontdaan van spijkers, schroeven, etc, en tot hapklare brokken gezaagd om verwerkt te worden.
Dan gaan we weer terug naar de ‘Fabriek,’ waar het hout op maat wordt gemaakt, gelijmd, bijgewerkt, gewaxt en waar er glas en foto in worden gepast. Tot slot nog langs de Fumigator, een beschermend laagje dat ervoor zorgt dat de beessie’s er niet meer in kunnen vroeten. Klinkt allemaal erg eenvoudig, doeltreffend en snel, is het vooral niet. De details bewaar ik voor m’n stageverslag, maar het kan allemaal een stukje vlotter. Tot zover mijn stage.
Deze week heel sfeervol van een van de vele zonsondergangen genoten, te weten op Signal Hill. Een bescheiden heuveltje (330m.) die tegen Lion’s Head aanligt. Gewoon met de auto bedwongen, het is ook een beetje vakantie. Wijntje, biertje, salade, brood en heel veel dipmogelijkheden maakten het tot een aangenaam avondje, geen wolkje aan de lucht.. Tot er opeens een mooie wolk tegen de heuvel opklimt en we binnen 10 minuten in een koude, mistige avond staan. Lekker lopen kleumen, aangezien onze taxi pas 1,5 uur later komt om ons te halen en niemand opeens bereik heeft. Als we onze taxi uiteindelijk te pakken krijgen en hij iets eerder komt, zijn we de laatste die naar beneden gaan. Zelfs de mensen die toezicht houden zijn al weg, maar gelukkig mogen we in hun blokhutje wachten.
Al enkele dagen is het de bedoeling dat er mensen naar de Farm gaan, die ongeveer 120km uit Kaapstad ligt, om hout weg te brengen. Om een compleet beeld van het bedrijf te krijgen ga ik ook mee. Dit komt er op neer dat ik met een truck vol met hout m’n debuut maak in het linksrijdende Zuid-Afrika :)
Het rijden gaat me makkelijker af dan gedacht, en als ik op de Farm oa. een oude Landrover tegenkom, besluit ik dat ik nog maar vaker moet rijden. In de betreffende Rover that is. Op de terugweg, andere route, om maar zoveel mogelijk van het geweldige landschap mee te pikken, komen we nog een truck tegen die helemaal in elkaar zit. Het kan niet altijd goed gaan is de duidelijke boodschap. Ik merk ook dat ik een stuk nonchalanter rijd, inhalen waar het maar net kan, je kent het wel.
In het weekend gaan we terug naar the Old Biscuit Mill, de trendy markt waar we vorige week ook geweest zijn. Dit keer met lege maag, omdat de enige bezigheid op de markt eten en drinken lijkt te zijn. We doen lekker decadent mee met de blanke elite van Kaapstad, en gaan aan de champagne. Om 12:00 in de middag.
Daarna nog even de stad in, waar we op ons gemak gaan lunchen. De dag sluiten we om met een relaxe braai, waar we ons wederom rondeten.
Volgende dag gaan we dan ook maar wat bewegen. Met de kabelbaan een enkeltje Table Mountain (1086m.). Na m’n digitale fotorolletje volgeschoten te hebben vanuit ongeveer elke hoek die ik kan bedenken gaan we naar beneden, met de benenwagen welteverstaan. De 2 uur die hiervoor staan stellen we bij naar 1,5 uur, piece of cake ;) Eenmaal weer beneden kijken we weer omhoog. Hoe schitterend en adembenemend het uitzicht ook is vanaf de top, de Table Mountain zien domineren over Kaapstad maakt wat mij betreft toch meer indruk.
De 700 meter dalen blijken toch meer indruk gemaakt te hebben merken we thuisgekomen, met veel moeite slepen we ons naar een restaurantje waar we snel wat naar binnen werken. Thuisgekomen, thee drinken, chillen, slapen.
Nog even een coole anekdote betreft mijn stage, vrijdag stond ik een beetje te proberen met een patroon voor een lijstje. (Binnenkort zal ik kijken of ik wat foto’s kan maken van de lijstjes, weten jullie waar ik over praat.) Eerst kwam er een jongen bij staan om te helpen, toen 2, en binnen de kortste keren stonden we met z’n 6en te puzzelen. Heel bijzonder om zo met z’n alleen te puzzelen en passend te maken.
Vandaag, bijna nog leuker, komt er een van die jongens naar me toe met het idee helemaal uitgedacht en afgewerkt! Hopen dattie verkoopt. :)
-
26 Januari 2009 - 17:52
Leon...:
Jordi, allemaal leuk en aardig dat jij wel iets van je leven maakt, maar hier gaat het leven ook gewoon verder hoor. Zo heb ik gisteren maar liefst 2 keer gescoord tegen DOS 9, speciaal voor jou! (en voor nog een x aantal mensen tegen wie ik dat gezegd heb). En verder hebben we 3-4 verloren, maar had ik al gezegd dat ik 2 keer gescoord heb? Maar, goed bezig Jordi! Leuk verhaal, en ohw ja! Ik heb ook nog 2 keer gescoord gisteren.
x! -
26 Januari 2009 - 18:26
Mama En Nikki:
Er staan spelfouten in. Slordig Jordi. Verder klinkt het goed! Wanneer komen de foto's? Moet er iets die kant op komen? Doe je voorzichtig!
Liefs xx -
26 Januari 2009 - 20:10
Timbo:
Ik zou er graag wat op zeggen maar ben er stil van. Tof man, ik blijf het volgen. -
26 Januari 2009 - 20:18
Ilse:
Klinkt allemaal weer leuk Jorr! Hoop dat je snel wat foto's kan posten!
Liefs! -
27 Januari 2009 - 07:16
Buurtjes Vrijburg:
Hoi Jordi. Mooi verhaal! Zo te horen heb je het prima naar je zin. Een beetje orde scheppen in de chaos, dat staat je wel! Tja ... en wat dat inhalen betreft, pas je wel op. Het is de bedoeling dat je weer heelhuids terugkomt, weet je?
Nogmaals veel succes en ... geniet ervan.
Een groet van de buurtjes. -
27 Januari 2009 - 17:01
Lisa:
Jor ik ben jaloers!!!
Kom maar snel op met die foto's.. Veel plezier & groetjes van de rest hier. -
02 Februari 2009 - 13:23
Ex Buren:
Hoi Jordy,
Door Nikki werden wij gewezen op jouw online verslag. Nieuwsgierig zoals we zijn hebben we je verhalen doorgelezen. Fantastisch om op deze manier wat van de wereld te zien en nieuwe ervaringen op te doen. Hopelijk is het ook nog een beetje leerzaam. Geniet er van.
Hartelijke groetjes,
fam. Boeff
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
