Noorwegen

In de ontbijtzaal aangekomen blijkt dit hostel zijn geld meer dan waard; een uitstekend ontbijt. Mag gezegd worden. Achteraf gezien hadden we veel minder noordelijk de grens moeten oversteken, maar daar hebben we nu niets meer aan. We zakken dus terug naar het zuiden, waar we een uitvalsbasis willen zoeken voor een leuke hiketocht. De rit blijft een boeiend uitzicht bieden, met vele foto’s tot gevolg. We spotten nog een overstekende vos. Aan het eind van de middag komen we aan bij de plaats van bestemming, een camping vlak bij het plaatsje Andalsnes. De hutjes die ze hebben (het weer is toch wat minder geworden) zijn helaas allemaal vol. Het meisje van de receptie wijst ons wel op een aantal alternatieven. De dichtstbijzijnde is een hit. Het is een campeerplaats zonder receptie, er hangt een handleiding en sleutels voor de cabins. Ik vind het fantastisch, aan de hand van de prijzen die er hangen bereken je je verblijfskosten, die je in een envelop stopt en in een brievenbus doet. De cabin die aan onze eisen voldoet is vrij en binnen notime hebben we een huiselijke sfeer gecreëerd. Erik en ik doen boodschappen en ik kook. Voor een warme douche zijn 10 kroon muntjes vereist, gelukkig kan de buurman wisselen. De rest van de avond besteed ik aan het uitwerken van mijn ‘Kitty’ (Gino is in het Anne Frankhuis geweest en heeft een exemplaar van het achterhuis bij zich. Sowieso wordt er door iedereen wat afgelezen deze weken). Omdat de verhalen altijd zeggen dat het in Scandinavië koud is heb ik geitenwollen sokken meegenomen. Om te voorkomen dat ik iets ongebruikt meegezeuld heb ;) trek ik ze aan, maar ze zijn veel te warm. Het is een alcoholvrije avond, morgen moeten we fit zijn voor onze hike. Op wat snurk- en mugincidenten na is het een prima nacht.

De hut slaapt zelfs zo goed dat iedereen er laat uit is. Op het gemak ontbijten en richting het toeristoffice voor een geschikte route. We kunnen een blik werpen op het terrein van Raumarock, het grootste rockfestival van centraal Noorwegen. De line-up doet me geen enkel lichtje branden helaas. Half 1 zijn we zover, we hebben bewolking met een klein zonnetje, goed hikeweer. Een redelijk uitdagende klimtocht later kunnen we van het uitzicht genieten, een slingerende rivier, omringd door fjorden. Erg indrukwekkend en we schieten een hoop foto’s. We klimmen naar het hoogste punt van de berg en dalen aan de andere kant weer af. De totale tocht is ongeveer 10 kilometer, tegen etenstijd zijn we weer netjes thuis. Ons campinkje is inmiddels aardig volgeraakt, alle hutten zijn bezet. De avond is er een van de rustige soort.

We beginnen de dag in een rustig tempo, maar na het eten is het inpakken vlot gebeurd. Vandaag wordt het vooral mooi rijden, met een hoop haarspelden. Af en toe stoppen, fotootje, weer verder. We zetten koers naar Hellesylt, waar een mooie fjordenferrytocht van ruim een uur op ons ligt te wachten. Die we missen op 5 minuten, natuurlijk. Deze gratis tijd gebruiken we om een internetverbinding te zoeken, om de ferry van Noorwegen naar Denemarken te boeken. Volgens de Nederlanders die we op de camping spraken vertelden ons haast te maken, aangezien er al veel vol zit. Het valt allemaal wel mee. Het tochtje met de ferry is erg mooi, al had hij niet langer hoeven duren. We gaan nog een uurtje zuidelijker en zoeken dan een hut op. Iets duurder, maar dit exemplaar heeft wel stromend water en een eigen douche / wc. We zitten behoorlijk in nergenshuizen, het aanbod van de enige supermarkt-benzinestation is niet om over naar huis te schrijven. Net als op de Franse camping kun je hier bij de (wel aanwezige) receptie patat laten bakken, waar we dankbaar gebruik van maken. ’s Avonds kijken we nog een film en klimmen we in ons bed.

Ondanks de tegensprekende weerberichten blijft de zon stralend schijnen. Koud een uur op weg besluiten we van deze gelegenheid gebruik te maken om een klein stukje te hiken, in een nationaal park waar we langsrijden. Het is een beetje tam, maar houdt ons van de straat. Weer beneden koelen we ons af in het meer, dat behoorlijk koel is. Pat en Stef nemen een (hele snelle) duik, de rest houdt het bij natte voeten. De rest van de dag moeten we rijden. De zoektocht naar een cabin gaat niet zo vlot als de vorige keren, bij een camping krijg ik een lijstje met een hoop telefoonnummers. De laatste heeft plaats voor 5 man. We moeten een stukje terug, geen probleem. Deze cabin is weer iets luxer, maar nog steeds goed te betalen.

Het was een lange dag, dus iedereen neemt het ervan die ochtend. Rond het middaguur gaan we naar Bergen, een uur rijden. De auto wegzetten en een beetje rondbanjeren. Terrasje, koffie. Tijd voor de middagsnack: walvisvlees. Nu ben ik niet bepaald een boomknuffelaar, na enige twijfel sla ik toch af. De rest probeert allemaal een hapje. Het ziet eruit als biefstuk, volgens de proevers heeft het dezelfde textuur, met een vissig (ja echt) smaakje. We spenderen nog wat uur in de stad, maken wat foto’s van de typische houten huisjes, doen burgerlijk boodschappen en gaan weer terug naar onze hut. Het zonnetje schijnt lustig op ons balkonnetje, het bier is koud en voor je het weet is het half 9. Chef Gino flanst wat in elkaar, we kaarten een potje en het is goed.

Tijd voor de volgende bestemming: Jorpeland (met zo’n streepje door de o). De af te leggen afstand is klein, minder dan 250 km. De tijd die er voor staat is echter ruim 6 uur. Ik mag weer, hoi! Er staan o.a. 3 ferry’s op het program, elke keer op een strategisch moment. Daarbuiten hoeven we niet te stoppen. Als we ons doel naderen zien we al een leuke cabin, maar we kijken of er nog plekken zijn dichterbij ons doel. Dat blijkt niet het geval, dus terug naar het kabouterhutje van eerder. Hij’s liev. Het is een avondje huismussen, de tv gaat aan en gaat niet meer uit. De shawshank redemption, ondertiteld, dus goed voor m’n Noors.

Vandaag weer tijd om te hiken, de Preikestolen is onze uitdaging. Het ene moment regent het nog, maar als we de auto geparkeerd hebben begint de zon door te breken, om niet meer weg te gaan. De klim staat voor 2 uur, gezonde Hollandse jongens hebber daar veel minder tijd voor nodig. Het is wel duidelijk dat dit een toeristische trekpleister is, op onze eerste tocht kwamen we zelden mensen tegen, hier barst het ervan. Maar de lucht is blauw en de wolken waaien mooi langs ons. Eenmaal boven lopen we nog wat rond, halverwege de middag gaan we terug. Ook dit doen we beduidend sneller. Terug bij ons kabouterhutje nemen we een pilsje in de zon. En nog een. Gisteravond was het ’s nachts wat kouder, dus ik maak het kacheltje aan. Tijdens het eten begint het al aardig te smoren. Ik pook het vuur nog wat op en de fluitketel gaat op de kachel (waarom een waterkoker gebruiken als het niet hoeft). Lekker huiselijk, koffie, thee, alleen de stroopwafels ontbreken. Ondertussen wordt het toch wat heet, de ramen en deur gaan open en iedereen zit uiteindelijk in z’n ondergoed. Toch nog die sauna gehad. :) We leggen een kaartje en de bodem van de laatste fles komt aardig in zicht.

De laatste etappe voor we echt huiswaarts gaan, Kristiansand. Ik ben helemaal aan het rijden gewend, met wat tussenstops bereiken we de bestemming vlot. Tijdens het wachten voor een ferry krijg ik het nog wel voor elkaar de rugbybal in een fjord te werken. Waarop deze vlot wegdrijft. Gelukkig gebeurde dit niet aan het begin van de vakantie. We zijn niet al te vroeg vertrokken, dus snel op zoek naar een cabine. Hostels vallen na een paar telefoontjes af. De eerste cabin die we zien is erg klein en staat bij mensen in de achtertuin. Geen douche, voor het toilet moeten we naar binnen, dus wordt deze niet ideaal bevonden. Een half uur zoeken levert niets op, de knorrende magen van de achterbank dwingen ons terug naar af. Het is de kleinste cabin die we bezocht hebben, maar hij is toch wel weer erg gezellig. Een laatste rustige avond volgt.

De ferry vertrekt half 2, de cabin is er niet ver vandaan en we ontbijten relaxed in het zonnetje. De boottocht verloopt vlot en rustig. Rijden tot zo’n gele M en dan tot de achterbank begint te brommen om een bed. Ergens in Duitsland duiken we een hotel in. De volgende dag vertrekken we rond 11 uur, en rond 17:00 zijn we weer thuis. Geslaagde vakantie, het was weer prima gasten.