Zweden

Er is ons een hoop zon beloofd voor deze dag en we rijden richting het eilandenarchipel ten oosten van Stockholm. Uiteraard missen we de ferry naar een eiland op een paar minuten. Het spoedoverleg vindt plaats tijdens een bakje koffie, en noord wordt onze nieuwe richting, daar het weerbericht in die richting de beste vooruitzichten gaf. Het is even zoeken maar dan is de perfecte locatie gevonden. Een van de 1000 meertjes, grasveldje, steigertje en geen mens te bekennen. Het water is met 22 graden prima te doen. We ronden koud onze groepsfoto in het nergens af als het eerste volk arriveert. Allerlei gezinnetjes met jonge kinderen komen ons gezelschap houden, harstikke leuk. Niettemin hebben we een relaxed middagje, zoals beoogd. Ruim na etenstijd gaan we richting vliegveld, alwaar wij wat busvulling gaan oppikken. Een (heel) snelle (en vieze) pizza later (binnen een kwartier, ja echt) rijden we (weer) verder. Gino en Stephan zijn voor deze keer mannen van de tijd, nog voor we koffie kunnen halen zijn ze door de douane. We snellen naar ons hostel, wat lekker centraal in Stockholm (op Gamla Stan) zit. Stockholm ist schön! Een hoop lauwe heinekenblikjes later togen we het wilde Zweedse nachtleven in. De meeste tenten gaan echter al om 1 uur dicht en laat het nu net 1 uur zijn. Bij de Nederlandse ambassade lopen we tegen wat NL gasten aan die net op weg zijn naar een tentje dat tot 3 uur open is. Ik kom binnen door Gino’s rijbewijs te laten zien, lijken wij even op elkaar. De muziek is wat verjaard, het is heet, maar we vermaken ons.

Dit hostel biedt ons het minste ontbijt tot nu toe, maar moeten het er maar mee doen. Dan is het tijd om toeristje te spelen. Eerst banjeren we wat door Gamla Stan, daarna door het nieuwere gedeelte. De niet te vergeten koffie, nog wat lopen en dan een bescheiden paninilunch. Uitbuiken doen we in een van de talloze parken, de zon schijnt, we leggen een kaartje. Het is een soortement warm, tijd om pootje te baden. Dit mondt uit in een kleine zwempartij, ik ken hier toch niemand. Thuisgekomen in het hostel flans ik een pasta in elkaar, die goed smaakt. We eten in de gezamenlijke keuken met biertje erbij en de aanspraak komt vanzelf. Een canadees die door Europa reist en aan een stuk door lult, gevolgd door een Israëlisch meisje dat een uur op een koude hamburger kauwt. Er wordt spectaculair vuurwerk afgestoken om onze aankomst in Stockholm te vieren. We ouwehoeren de rest van de avond in keuken, tot we weggestuurd worden. Onze dorm voor 10 personen is op dat moment leeg, dus we nodigen onze gesprekspartners uit voor een voorzetting. Zelfs onze Franse medeslapers zijn gezellig, al hebben ze weinig keus. Later voegen zich nog twee Zwiterse bij ons en de Zwiterse chocola en Hollandse stroopwafels vinden gretig aftrek.

De volgende ochtend vertrekken we verder naar het noorden. We hebben het gehad met de hostels en volgens het weer kunnen we gerust een camping zoeken. Aan het eind van de middag komen we aan bij onze camping, gelegen aan, hoe kan het ook anders, een meertje. De installatie van een (spatwaterdichte!) partytent en 3 tentjes is redelijk vlot en kok Patrick neemt plaats in zijn keuken. We lenen een pan van onze Zweedse buurman en hij heeft meteen een hoop tips voor onze route in Noorwegen. Er wordt een kaartje gelegd, de whisky wordt tevoorschijn gehaald en we gaan er eens goed voor zitten. Zelfs uit hardplasticen kinderbekers van de AH smaken ze trouwens prima. Het blijft lang licht en echt donker wordt het niet, maar storend is het niet. Ik heb nog zo’n gezichtsmaskertje, het slaapt echter voor geen meter met zo’n ding op je kop.
Het campingleven is uitermate geschikt om te onthaasten van al dat wilde rondrijden. Versnellinkje of 2 lager, rustig aan. ‘Rustig’ vat meteen de dag samen, we eten, gaan bij een zwemplaats liggen en herhalen dit ’s middags. Die avond eten we echte Hollandse pot; groente, aardappels en vlees, met koffie en een potje kaarten toe.

Ook deze dag is het prima weer, het lijkt wel zomer. De camping is behoorlijk luxe laat ik mij als onervaren campeerder door de rest vertellen. We hebben wel typische buren, die de hele dag hun caravan, voortent en auto aan het schoonmaken zijn. Diezelfde auto zien we regelmatig bij het toiletgebouw 300 meter verderop staan. Om de sleur te doorbreken gaan we na het ontbijt kanoën. Het is een mooi stukje varen, we passeren een groot meer, dat nergens diep lijkt te worden. Verderop ligt een speedboot en 2 mannen staan ernaast te frisbeeën, een apart gezicht. Het peddelrondje is precies groot genoeg en buiten een bescheiden potje voetballen lukt het ons ook deze dag vrij weinig te doen. Die avond is er een klein live optreden, waar ik even heenga. Ik heb wel eens beter gehoord, er worden wel leuke liedjes gespeeld. Nog een whiskytje en dan naar bed.
Geheel volgens planning, maar ook geheel tegen verwachting in, staan we om half 10 klaar om te vertrekken richting Noorwegen, bestemming Trondheim. Ik heb er zin in en begin lekker te rijden. Rond half 1 is het tijd voor koffie, waarna ik rustig verder toer. Onderweg wordt er op diverse borden gewaarschuwd voor overstekende rendieren, maar zulke borden heb je bij ons ook en ik heb nog nooit zo’n kreng gezien. Hier bestaan ze echter wél. De eerste is bijzonder en gaat op de foto. De 2e is leuk. De rest is gewoon irritant, elke keer afremmen, zo hard kun je hier toch al niet rijden door al dat geslinger. De af te leggen afstand is 450 kilometer en volgens tom is de reistijd ruim 7 uur, wat in de praktijk rond de 9 uur betekend. De laatste Zweedse kronen worden er doorheen gejaagd en we passeren de grens. Het landschap blijft verrassen, wat is het toch heerlijk om in een plat land te wonen. Elke berg is een feest. Buiten een enkel buitje is het goed weer. Het laatste stukje word ik afgelost als chauf en bel ik een hostel voor beschikbaarheid, we kunnen terecht. Eenmaal aangekomen blijkt het een heerlijke pauperzooi te zijn waar we ook nog eens de hoofdprijs voor betalen. Zelfs ons MacDiner is een aanslag op de pot. Toch hebben we het naar onze zin. ;) Voor het hostel/hotel staan een aantal banken en tafels, erg geschikt als kaartlocatie. Het zelf meegebrachte, goedkope, Nederlandse bier smaakt prima en eigenlijk is het net de camping, al slapen we niet in een tent. Stephan gaat foto’s maken van de zonsondergang en vindt daarbij een mooie plaats om hangjongere te spelen. Erik en ik voegen ons na het douchen bij de rest, in gezelschap van een mooie fles en een sixpack. Er word weer vuurwerk afgestoken voor ons! De rest van de avond kijken we uit over de stad en ouwehoeren. Het wordt hier maar een paar uur donker, en zelfs dan is er nog goed te zien waar je loopt.