Never a dull moment
Door: Jordi
Blijf op de hoogte en volg Jordi
23 Februari 2009 | Zuid-Afrika, Kaapstad
We gaan uit eten in het ‘beroemde, je moet er geweest zijn restaurant,’ Mama Afrika, bekend om zijn typische Zuid-Afrikaanse gerechten en al gauw ontdekken we een apart bordje waarop staat dat je een soort gedroogde rupsen kunt bestellen, de zogenaamde Mopani Worms.
Ze vragen erom geproefd te worden en we krijgen een plastic potje met een zakje rupsen erin. Wat zal ik ervan zeggen, het is hard, zout en heel droog, een soort zoutje vol met proteinen. Als hoofdgerecht bestel ik krokodil, wat een stuk spannender klinkt dan dat het is. In mijn gedachten komt er een grote schaal met een groot exemplaar op tafel, met een flink machete erbij om hem te ontleden.
De werkelijkheid is dat de schrik van de zoetwaterrivieren in stukjes wordt opgediend tussen de paprika, aan een stokje geprikt. In feite zijn rupsen dus een stuk spannender dan krokodillen.
Goed nieuws van het stagefront, Luna is een groot succes op Ambiente. De orders stromen binnen, en WE hebben zelfs een award gekregen! Deze wetenschap doet me wederom beseffen hoeveel ik voor het bedrijf kan betekenen, en is tevens een dikke boost voor mijn motivatie om te slagen in mijn opdracht.
Bovendien heb ik buiten al mijn typwerk eindelijk eens wat praktisch gedaan, of eigenlijk laten doen. Al tijden ergerde ik me aan de onwijze bende in het kantoor en in een ruimte waar de foto’s in de lijsten worden gestopt. Daarom heb ik gevraagd of de dames hier wat orde kunnen scheppen. Best leuk dat delegeren, al moet je heel goed in de gaten houden of het gaat zoals je in gedachten hebt.
Mark, een van de 2 eigenaren, moet een plaat hebben om als achterkant van een lijst te dienen. Wij samen in Marley naar de plaatselijke houtboer. Alleen, hoe krijg je een plaat van 2 bij 1,5 meter in zo’n kleine dame? Geen probleem, plaat op het dak, raampje open (zover dat bij de bestuurderskant gaat), allebei een arm naar buiten en plaat vasthouden. Mark stuurt en ik schakel, no problemo.
Dan hebben we een logistiek probleempje, er zijn niet voldoende auto’s om alle plannen uit te voeren. Met pijn in mijn hart sta ik Marley af. Later op de middag ga ik in een bakkie (truck met achterbak) naar Mark’s nieuwe huis, een klein half uurtje uit Kaapstad.
Daar wacht Brian op mij om me mijn eerste windsurfles te geven. De omstandigheden zijn ideaal, een flink windje, een zacht zonnetje, een redelijk warm meer (+/- 20ºC) dat op de meeste plaatsen niet dieper is dan 1,5 meter. Een beginnersplank, beginnerszeil en niet te vergeten een beginneling, maken het plaatje compleet. Vol vertrouwen loop ik het meer in om eens lekker te gaan aankloten. Mag ik mezelf een talentvol windsurfer noemen? Mwah, als ik Brian mag geloven doe ik het zeker niet slecht. Voor mijn gevoel ook niet, het lukt me al gauw om te gaan staan en een stuk te surfen. Nu nog: sturen, snelheid maken, springen en er sierlijk en cool uitzien. Maar dat maakt allemaal geen zak uit, ik heb het prima naar me zin en sterf maar een klein beetje van de honger.
Marley brengt me in het donker weer naar de lodge (onze 2e door-het-donker-rij-ervaring, met trots kan ik u mededelen dat alle lichten werken!) waar ik een zeer gevarieerde maaltijd tot mij neem, met als toetje een overheerlijke stroopwafel. Wie bewaart wat heeft wat :P
Ons weekend start veelbelovend, met 12 man gaan we op pad om kennis te maken met het brede aanbod van Zuid-Afrikaanse wijnen. Ons vervoer is geregeld door de vaste taximan van de lodge, wiens vriend door de week als minibusjechauffeur fungeert. Ondanks een gesloten afrit zitten we nog voor het 12 uur is aan onze eerste witte wijntje, in het wijngebied van Paarl. Er volgen nog 5 wijnen, waarvan we de laatste 3 rode afwisselen met diverse stukjes kaas. Onze volgende stop is in Franchhoek, waar we beginnen met een champagne. Er is de mogelijkheid om een fles te laten openen met een sabel, dus schaffen we een fles aan die na de sabrage natuurlijk moet worden geledigd. Tussendoor snoep ik nog van een brandy en als laatste drinken we 2 lichte rode wijnen. De wijnboerderijen sluiten allemaal om 4 uur, dus we skippen de lunch om niet in tijdnood te komen.
Onze tour brengt ons naar Stellenbosch, waar we eindigen met wit/rose/wit/2x rood en wederom aan de kaas gaan. Ondanks de diverse alcoholische innemingen (uitspugen is ook weer zo wat) is iedereen nog best fris. Onze laatste halte is een hostel in het centrum van Stellenbosch, waar we de nacht gaan doorbrengen.
We zoeken een restaurant op, maar aangezien het nog vrij vroeg is gaan een aantal mensen inclusief moi nog even chillen in een park. Later eten we en en gaan we los in Terrace, een tent waar blond de boventoon voert bij zowel meisjes als jongens (best aparte combinatie, donkere wenkbrauwen en helblond kapsel.) We zijn allemaal moe, maar houden het nog best lang uit.
De volgende dag zitten we al weer vroeg aan de koffie, bikkels dat we zijn. Na een treinkaartje te hebben gekocht moeten we nog een uur wachten voor de trein ons naar Kaapstad brengt, de NS is zo slecht nog niet, maar we kunnen in ieder geval zitten.
Aangezien we niet langs het station in Obs (Observatory) rijden stappen we uit in Woodstock, in een behoorlijk dodgy area, maar we zijn met een grote groep.
Thuisgekomen blijkt dat ons uitstapje toch wel indruk heeft gemaakt, we gaan naar het zwembad in Seapoint (erg mooi, ligt direct aan zee) waar we allemaal erg lui en tam zijn. Mijn bed ligt dan ook heerlijk ‘s avonds.
Notes.
- Weer bedankt voor alle leuke reacties.
- De bal wordt gevangen.
- Laat ik het nog maar even benadrukken voor de huismussen; het is hier zeker niet gevaarlijk!
Ze vragen erom geproefd te worden en we krijgen een plastic potje met een zakje rupsen erin. Wat zal ik ervan zeggen, het is hard, zout en heel droog, een soort zoutje vol met proteinen. Als hoofdgerecht bestel ik krokodil, wat een stuk spannender klinkt dan dat het is. In mijn gedachten komt er een grote schaal met een groot exemplaar op tafel, met een flink machete erbij om hem te ontleden.
De werkelijkheid is dat de schrik van de zoetwaterrivieren in stukjes wordt opgediend tussen de paprika, aan een stokje geprikt. In feite zijn rupsen dus een stuk spannender dan krokodillen.
Goed nieuws van het stagefront, Luna is een groot succes op Ambiente. De orders stromen binnen, en WE hebben zelfs een award gekregen! Deze wetenschap doet me wederom beseffen hoeveel ik voor het bedrijf kan betekenen, en is tevens een dikke boost voor mijn motivatie om te slagen in mijn opdracht.
Bovendien heb ik buiten al mijn typwerk eindelijk eens wat praktisch gedaan, of eigenlijk laten doen. Al tijden ergerde ik me aan de onwijze bende in het kantoor en in een ruimte waar de foto’s in de lijsten worden gestopt. Daarom heb ik gevraagd of de dames hier wat orde kunnen scheppen. Best leuk dat delegeren, al moet je heel goed in de gaten houden of het gaat zoals je in gedachten hebt.
Mark, een van de 2 eigenaren, moet een plaat hebben om als achterkant van een lijst te dienen. Wij samen in Marley naar de plaatselijke houtboer. Alleen, hoe krijg je een plaat van 2 bij 1,5 meter in zo’n kleine dame? Geen probleem, plaat op het dak, raampje open (zover dat bij de bestuurderskant gaat), allebei een arm naar buiten en plaat vasthouden. Mark stuurt en ik schakel, no problemo.
Dan hebben we een logistiek probleempje, er zijn niet voldoende auto’s om alle plannen uit te voeren. Met pijn in mijn hart sta ik Marley af. Later op de middag ga ik in een bakkie (truck met achterbak) naar Mark’s nieuwe huis, een klein half uurtje uit Kaapstad.
Daar wacht Brian op mij om me mijn eerste windsurfles te geven. De omstandigheden zijn ideaal, een flink windje, een zacht zonnetje, een redelijk warm meer (+/- 20ºC) dat op de meeste plaatsen niet dieper is dan 1,5 meter. Een beginnersplank, beginnerszeil en niet te vergeten een beginneling, maken het plaatje compleet. Vol vertrouwen loop ik het meer in om eens lekker te gaan aankloten. Mag ik mezelf een talentvol windsurfer noemen? Mwah, als ik Brian mag geloven doe ik het zeker niet slecht. Voor mijn gevoel ook niet, het lukt me al gauw om te gaan staan en een stuk te surfen. Nu nog: sturen, snelheid maken, springen en er sierlijk en cool uitzien. Maar dat maakt allemaal geen zak uit, ik heb het prima naar me zin en sterf maar een klein beetje van de honger.
Marley brengt me in het donker weer naar de lodge (onze 2e door-het-donker-rij-ervaring, met trots kan ik u mededelen dat alle lichten werken!) waar ik een zeer gevarieerde maaltijd tot mij neem, met als toetje een overheerlijke stroopwafel. Wie bewaart wat heeft wat :P
Ons weekend start veelbelovend, met 12 man gaan we op pad om kennis te maken met het brede aanbod van Zuid-Afrikaanse wijnen. Ons vervoer is geregeld door de vaste taximan van de lodge, wiens vriend door de week als minibusjechauffeur fungeert. Ondanks een gesloten afrit zitten we nog voor het 12 uur is aan onze eerste witte wijntje, in het wijngebied van Paarl. Er volgen nog 5 wijnen, waarvan we de laatste 3 rode afwisselen met diverse stukjes kaas. Onze volgende stop is in Franchhoek, waar we beginnen met een champagne. Er is de mogelijkheid om een fles te laten openen met een sabel, dus schaffen we een fles aan die na de sabrage natuurlijk moet worden geledigd. Tussendoor snoep ik nog van een brandy en als laatste drinken we 2 lichte rode wijnen. De wijnboerderijen sluiten allemaal om 4 uur, dus we skippen de lunch om niet in tijdnood te komen.
Onze tour brengt ons naar Stellenbosch, waar we eindigen met wit/rose/wit/2x rood en wederom aan de kaas gaan. Ondanks de diverse alcoholische innemingen (uitspugen is ook weer zo wat) is iedereen nog best fris. Onze laatste halte is een hostel in het centrum van Stellenbosch, waar we de nacht gaan doorbrengen.
We zoeken een restaurant op, maar aangezien het nog vrij vroeg is gaan een aantal mensen inclusief moi nog even chillen in een park. Later eten we en en gaan we los in Terrace, een tent waar blond de boventoon voert bij zowel meisjes als jongens (best aparte combinatie, donkere wenkbrauwen en helblond kapsel.) We zijn allemaal moe, maar houden het nog best lang uit.
De volgende dag zitten we al weer vroeg aan de koffie, bikkels dat we zijn. Na een treinkaartje te hebben gekocht moeten we nog een uur wachten voor de trein ons naar Kaapstad brengt, de NS is zo slecht nog niet, maar we kunnen in ieder geval zitten.
Aangezien we niet langs het station in Obs (Observatory) rijden stappen we uit in Woodstock, in een behoorlijk dodgy area, maar we zijn met een grote groep.
Thuisgekomen blijkt dat ons uitstapje toch wel indruk heeft gemaakt, we gaan naar het zwembad in Seapoint (erg mooi, ligt direct aan zee) waar we allemaal erg lui en tam zijn. Mijn bed ligt dan ook heerlijk ‘s avonds.
Notes.
- Weer bedankt voor alle leuke reacties.
- De bal wordt gevangen.
- Laat ik het nog maar even benadrukken voor de huismussen; het is hier zeker niet gevaarlijk!
-
23 Februari 2009 - 10:24
Hanna:
Hoi Jordi
geweldig dat het project waar je uiteindelijk(tussen alle spannende uitstapjes)voor werkt een hit blijkt te worden
en dan nu al een award,je zou bijna naast je schoenen gaan lopen,de namen van de diverse wijnen klinken heel bekend in de oren bye the way ook in de glazen heel bekend,heerlijk dat je geniet met volle teugen we duiken bijna Maart al weer in dus de tijd gaat al weer heel snel.wij wachten met veel genoegen op je verslag van de komende week
misschien bericht je volgende week wel dat je giraffe hebt gegeten wij kijken over een paar weken en heel veel verhalen van jou nergens meer van op groetjes en tot mails Hanna en John -
23 Februari 2009 - 10:57
Leon...:
Hey Jordi! Je begint al Zuid-Afrikaans te praten: 'Wie bewaart wat heeft wat', goed man!
We hebben gisteren 4-4 gespeeld tegen Alkmania 5, was wel een leuke wedstrijd om te spelen want ze gaven ons vrij veel kans. Er zitten veel spelers in het 5e die voorheen of normaal wel goede voetballers (zijn geweest) maar nu was duidelijk de scherpte er af, en dat was lekker voetballen voor ons. We hebben zelfs nog 4-2 voorgestaan 10 minuten voor tijd. Met jou er bij hadden we zeker gewonnen ;)
Doei! -
23 Februari 2009 - 13:03
Nikki :
Jor, mooi verhaal weer! Verlang je ondertussen niet al een beetje naar huis? Ik ben iig blij dat je zo van je stroopwafel geniet;)! Wanneer komen er weer nieuwe foto's?
Kus van je zus! -
23 Februari 2009 - 13:04
Timbo:
Ik kan me echt meteen voorstellen hoe het er uit moet zien, zo'n klein autotje met een plank op het dak en 2 handen er aan xD. Maar was die Krokodil wel lekker eigelijk?
Hoooi! -
23 Februari 2009 - 17:04
Maaike:
hey,!!
nou t klinkt allemaal weer erg leuk!:) ben blij dat je het zo naar je zin hebt en nog leuke verhalen te vertellen hebt ook!:)
geniet erg nog maar ff van!:)
groetjes, Maaike -
23 Februari 2009 - 19:18
Gino:
Wil, in een woord, wat een fantastische avonturen, ow dat waren er 4. Spreek je later -
25 Februari 2009 - 13:54
0pa En 0ma:
Hoi Jordi
alles weer gelezen en zo te merken vermaak je je daar uitstekend
Veel plezier nog en een knuffel van oma en de groeten van opa. -
26 Februari 2009 - 09:09
Stephan:
Ha Wil,
Kijk uit dat je niet overspannen raakt van de vele dingen die je mee maakt ;-) Was die krokodil wel lekker, hoe smaakte die?
Je hebt op de voetbal inmiddels een aardige schuld opgebouwd. Ik geloof dat je nu op 4 kratten bier staat. Moet je je maar afmelden... :-p Gisteren (woensdag) weer niet getraind (zucht). 5 man, dus dat is één te kort. Als die mietjes, Gino heeft een gekneusde teen, Arepie heeft een zere rug, Mitchell heeft ook last van zijn teen en Bol had gisteren nog spierpijn van zondag (ouwe lul). Als je het zo leest, moet je dus maar snel terug komen. Niet dat we je missen, maar meer om praktische redenen.
X, Stef -
27 Februari 2009 - 14:54
Marga Bouwmeester:
Hallo Jordi,
Goede titel boven het verslag. Het dekt de lading. Het gaat je allemaal goed en je geniet ervan, begrijp ik het goed? Wat een leven heb je toch, naar hoor!! Ik heb de site ook aan Kim doorgegevn, die heeft ook plannen om deze zomer naar Zuid-Afrika te gaan. Door jouw verslagen krijgt ze er nog meer zin, denk ik! Ik zal regelmatig kijken of er nog nieuws is van je, de hartelijke groeten van ons en blijf vooral genieten!!
Sjaak en Marga
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
